Sinterklaas-obsessie

Daar gaan we weer: net als met zijn verjaardag, is in het geval van Sinterklaas het concept tijd niet besteed aan Stanke.
Sinds de eerste reclames op tv is hij niet meer te houden. Hij wil brieven schrijven en iedere keer als hij wakker wordt, (middagdut en ochtend) zal de sint er zijn. Ook de liedjes voor de sint worden al uit volle borst meegezongen. Het is zelfs zo gek, dat gisteren op het feest, telkens de bel ging, hij vroeg of het de sint was. Maar als je hem vraagt wat hij zal vragen aan de sint, antwoordt hij steevast: "een speelgoedje". Geen idee welk, maar het houdt de opties voor de sint lekker ruim...
Tijd voor een interventie: een aftelkalender, die vanaf vandaag begint te tellen naar 6 december. We gaan samen een brief schrijven en verzenden. Want zaterdag komt hij toe in Antwerpen en dan zullen we nog één en ander moeten doen om hem daar ook nog 2 weken te houden. Effe kennissen aldaar aanspreken.
Maar de grootste hulp komt uit een geheimzinnig hoekje: een Spiekpietje! Ja, ons huis heeft ook een Spiekpietje te gast. Stanke is mee met het verhaal en vindt het fantastisch. Het Spiekpietje verstopt zich regelmatig op andere plekjes en hij is toch wel voorzichtig, want o wee wat dat kereltje allemaal door zou bellen op zijn gsmpje naar de Sint.
Dus wij bijten nog effe op ons tanden en vertrouwen op ons Spiekpietje (wat een geniale uitvinding)...