Afscheid

Hoe neem je afscheid van iemand? Voor altijd...

Ik weet het niet... Het is moeilijk te bevatten dat je iemand nooit meer zal zien. Nooit meer.
Hoewel ik hem niet vaak zag, was elke ontmoeting een verrassing. Want soms wist je dat hij er zou zijn en soms wist je het ook niet. Die snoet met die eeuwige "big smile". Die smile die blijkbaar veel pijn verborg. Die ontmoetingen kunnen niet meer, maar goed, de focus op het positieve.
Ik ben niet gelovig, verre van, maar vandaag zou je denken dat hij een handje had in zijn afscheid:
een vlinder die uit het niets opdook,
de zon en haar warmte, waar hij zo van hield, expliciet aanwezig op een dinsdag ergens in oktober,
een lieveheersbeestje dat vrolijk rondkroop,
een briesje dat zijn as meenam naar de vrijheid.

En zo zal het zijn:
zijn as, zo vrij als een vogel, zoals hij had willen zijn en nu is.
Hij is op reis naar de zon, en een mooie oktoberzon zal me steeds aan hem doen denken.
Een onverwachtse vlinder...

Dag Dimke met je geplette speelgoedauto's,
met je parfumwolk die je volgde
met je speelse lach
Het ga je goed daar op die zonnige plek.