#summer2016 - Dag 2: Nantes

Nu moet ge van ons weten dat wij niet 's werelds grootste voorbereiders zijn als het over uitstapjes gaat. Maar sinds vorig jaar starten we onze reis ook wat vroeger omdat files met 3 kleine koters op de achterbank moordend zijn. En omdat onze eerste planning in het water viel, moesten we nu wel op zoek naar een iets boeiendere omgeving om het gebroed te entertainen. Zo kwam Nantes in het vizier. En waren we iets meer voorbereid (ik keek zelfs naar een "Vlaanderen Vakantieland", begot). Toegegeven, ik twijfelde wat over onze accommodatie (sleazy roadside motel-genre of toch niet?) en of we de kinders gingen kunnen boeien...
Maar vergeet wat ik dacht, ik heb m'n hart verloren aan Nantes. Iedereen die me kent, weet dat ik een serieuze liefdesverhouding heb met Parijs, maar er is een kaper op de kust.
Voor allen die een mix zoeken van oud en nieuw, kindvriendelijk, niet té groot, rijke geschiedenis, natuur: 1 adres: Nantes!
Nantes heeft een zeer rijke geschiedenis: het château des ducs de Bretagne toont het middeleeuwse verleden, de ooit florerende scheepswerven en Lu-fabriek het nabije verleden. Deze vergane glorie hebben ze kunnen ombuigen naar boeiende en magische plekken. Oude sites, gecombineerd met moderne architectuur. Op een oude scheepswerf vonden "Les machines de l'île" hun thuis. De meneertjes keken hun ogen uit: een grote mechanische olifant en spin liepen over de site. Allerlei mechanische insecten zorgden ook dat de ingenieur des huizes zijn ogen uitkeek. (Na de brug, den techniek! hoogdagen!). Een molen met imaginaire zeecreaturen zorgden voor verwondering. Een grote wereldbol omhoog gehangen boven een maanlandschap met trampolines zorgde voor veel leute.

Een grote fontein bracht verkoeling, want warm was het wel. Samen met enkele kinderen uit de buurt speelden de meneertjes en hadden de tijd van hun leven. Zelfs het kleinste meneertje, normaal niet van zinnens om in koud water te gaan, liet zich verleiden om in de fontein te spelen in de schaduw van het château.

Toen de dag op z'n einde liep, gingen we met de meneertjes nog even verkoeling zoeken in de "Jardin des Plantes". Ook hier valt er vanalles te beleven voor de kindertjes: een speeltuin, water, verrassende beelden en figuren te ontdekken.

Al deze leuke dingen kan je ontdekken door de groene lijn (la ligne verte) te volgen die kriskras doorheen de stad op de grond is getrokken.

Moe, maar tevreden keerden we terug naar ons appartementje.We zagen nauwelijks een 4e van deze boeiende stad, er is vast nog zoveel te ontdekken...

Nantes, u was geweldig! Hartjes voor Nantes! Ik keer terug...