Ik beken...

Dat ik houd van deze periode, waarbij je dankzij de vroege duisternis eens kan gluren bij de mensen in huis.

Echt waar, ik hou ervan. Net omdat het vroeg donker is, doen de mensen hun gordijnen of rolluiken niet onmiddellijk toe en dan sla ik mijn slag.
Stiekem gluur ik, in het voorbij wandelen, naar binnen en zie ik:
- dat het bij jonge gezinnen een universeel gegeven is dat het huis erbij ligt alsof er net een bom ontploft is. En dat stelt mij gerust.
- dat een grote lichtgevende kerstman evengoed een sfeerlamp in de living kan zijn.
- dat TL-verlichting onder geen enkel excuus gezellig te noemen is.
- dat binnengluren ook een onuitputtelijke bron aan inspiratie kan zijn voor als we ooit hier gaan verbouwen
- dat het gezellig is als mensen samen aan tafel zitten

en zo kan ik nog wel effe doorgaan. En binnenkort komt daar de kerstversiering nog bij, zalig...

Bij deze mijn bekentenis: ik kijk graag eens binnen...