Piet Mondriaan!

De meneertjes durven elkaar, zeker op droeve, grijze dagen als deze, al eens in het haar vliegen. Elkaar dan lieflijke koosnaampjes geven, hoort daar zeker bij. Die koosnaampjes slaan bij voorkeur dan ook nog op lichaamsdelen.
Ik hoor dus regelmatig wel 't één en ander over en weer geslingerd worden à la "piet" en "p**m*l" (tja, jongens...).
Af & toe wordt het wel eens te gortig en dan onderbreek ik het verbale gevecht. Echter, de laatste weken is Mr O me op geniale wijze voor.
"Piet" - Oss... - "Mondriaan!"
"Mama, da's een kunstenaar, hé", zegt hij dan met een grijns op zijn kleine boeventronie.

Kunt ge dan kwaad zijn? Nee, waar.... En het is zelfs een geruststelling dat hij oplet op school...