X
X.
X. Als in 10.
X. Als in de onbekende.
X marks the spot.
Dit is verdorie al de 10e brief - 10 jaar zonder jou.
10 jaar stilstaan en denken "Wat als...?"
10 jaar staren in het onbekende en proberen een beeld te vormen van hoe je zou zijn als 40-jarige.
Vantijds denken: "Verdoeme, daar had ge bij moeten zijn."
Hoe op 10 jaar de wereld geëvolueerd is naar een wereld, waarin dingen bespreekbaar worden, genormaliseerd. Waar dagdagelijks gestreden wordt voor gelijkheid en om zaken uit de taboesfeer te drijven. Waar erkenning en herkenning belangrijke kernwoorden zijn.
Maar tegelijk is diezelfde wereld een angstige plek geworden. Een plek waar veel onzeker werd en nog weinig vanzelfsprekend is. Het is vandaag de dag niet echt moeilijk om eenzaam te zijn of je alleen te voelen, desondanks de vele mensen om je heen.
Maar tegelijk zijn sommige dingen nog heel vertrouwd: een gezin en een familie, die aan jou denkt.
Zelfs na 10 jaar.
Met dezelfde liefde.
En, dat desondanks een grijze start van de dag, de zon op 15 oktober schijnt. Jouw aanwezigheid sterk voelbaar in veel kleine dingen.
En dat.... dat maakt me blij.
J'suis pas tout seul à être tout seulÇa fait d'jà ça d'moins dans la têteEt si j'comptais, combien on estBeaucoupTout ce à quoi j'ai d'jà penséDire que plein d'autres y ont d'jà penséMais malgré tout je m'sens tout seulDu coup
~Stromae - L'Enfer~
Reacties
Een reactie posten