D.

Oktober is voor ons een maand, die eindigt in een feest, want dan is onze Eerstgeborene jarig. Vrolijke dinges dus. En toch... halfweg de maand is er een moment van stilte, misschien wel bezinning. Over hoe vluchtig het leven wel kan zijn en hoe plots alles kan veranderen. Over hoe ons laatste afscheid geen echt afscheid was. Over hoe het zwaar blijft om aan je te denken, wetende dat er alweer een jaar voorbij is. Een jaar vol spannende, leuke, mooie dingen. Over hoe de wereld, en al zijn mooie en vreselijke dingen, ook zonder jou verderdraait.

Maar één ding weet ik zeker: stel dat ik de kans krijg om jou 1 vraag te stellen, dan is het niet "waarom", maar "hoe gaat het met je?"

En dan hoop ik dat alles nu goed is...