Trots op Peter Pan!

Gisteren was het acteerdebuut van onze oudste zoon... Ik zou je kunnen overladen met superlatieven over zijn prestatie, maar laat ik het gewoon houden bij zo fier als een gieter!

Hij speelde Peter Pan (één van de twee) en hij deed dat met verve. De juffen hebben echt hun best gedaan om op maar 3 weken tijd met een nest dolle kleuters een mooi toneelstuk (met humor enal) ineen te knutselen. En onze oudste was de hoofdrol. (mama moest zelfs op haar tanden bijten om geen traantje weg te pinken.) Maar wat mij vooral zo fier maakt, is dat hij zijn eigen grenzen heeft verlegd. Onze timide zoon durfde het aan om voor vriendjes en hun ouders toneel te spelen, mét tekst!

Ik claim nu al de rode loper voor zijn eerste echte première! ;)