Walking man

Na een hele dag van narigheid en oeverloos palaveren, is er niks heerlijker dan thuis komen en de boys zien.
En dan als de kers op het toetje zien dat mrtje O kan stappen. Nog een beetje twijfelend en zelf rechtstaan zonder een hulpje lukt nog niet, maar hij is weg. Onze walking man. (jaja, ik weet 't, maar hierna zijn de mijlpalen niet meer zo dicht opeen) - en ik ben er trots op! Weer iets dat hij kan!