Brief 7

Dag D

Brief 7 alweer. De tijd vliegt zo snel...

Eigenlijk ligt deze blog een beetje stil omdat ik het soms moeilijk vind om alles wat me bezighoudt neer te pennen.

Maar schrijven naar jou MOET gebeuren.

Ik kan je honderden dingen vertellen, maar één ding in het bijzonder haal ik eruit:

op het einde van de zomer heb ik, samen met Sarah, even heerlijk glimlachend aan je gedacht. Op het pensioenfeest van de laatste werkende tantes. Ge had erbij moeten zijn, zoals we zeggen. Nee, serieus. Dat zeiden we tegen elkaar - het zou zo fijn geweest zijn. En je zou trots geweest zijn. Het deed me ook deugd om te weten dat ook zij nog zo vaak aan je denkt, we waren bijna weer een klein beetje het olijke trio.

Enne, ik ging me bijna afvragen wat ge met de zon gedaan hebt, maar terwijl ik dit schrijf, is ze daar. Tussen de wolken kruipend na een grijze dag.

Uiteraard steun ik in jouw naam ook dit jaar Rode Neuzen Dag.

Zeg, tot de volgende,

S xxx


Reacties

Populaire posts